Πολύ συζήτηση γίνεται ,τελευταία ,για την ανίχνευση στο αγελαδινό γάλα αφλατοξινών. Η υποχρεωτική χρήση αντιμυκητιακών προιόντων στις ζωοτροφές λύνει το πρόβλημα ,με συνέπεια την αύξηση του κόστους παραγωγής και της καχυποψίας των αγελαδοτρόφων . Η καχυποψία δημιουργείται όταν πληρώνουμε για κάτι που δεν βλέπουμε ή δεν ξέρουμε : η πληροφόρηση είναι η λύση.

Οι αφλατοξίνες είναι προιόντα των μυκήτων (μούχλας) που αναπτύσσονται σε τροφές κυρίως φυτικής προέλευσης, όταν οι συνθήκες συντήρησης το επιτρέπουν.
Οι μύκητες που ενδιαφέρουν περισσότερο είναι οι Aspergillus flavus και Aspergillus parasiticus και τα προιόντα τους οι αφλατοξίνες  Β1 και Β2 με τους αντίστοιχους μεταβολίτες Μ1 και Μ2 που ανιχνεύονται στο γάλα. Το ενδιαφέρον έχει σχέση με την υψηλή τοξικότητα τους και κατά συνέπεια τη χαμηλή επιτρεπτή ποσότητα που μπορεί να υπάρχει στη ζωοτροφή ή στο παραγόμενο γάλα.
Αντίθετα με τις μούχλες που τις βλέπουμε και τις οσμιζόμαστε, οι αφλατοξίνες δεν είναι ορατές,μολύνουν την τροφή και μπορούν να περάσουν μέσα απο τον οργανισμό της μητέρας στο γάλα (για τον άνθρωπο η Β1 ,για τα ζώα η Β2) μετά απο την κατανάλωση της.
Η κτηνιατρική νομοθεσία είναι ιδιαίτερα αυστηρή σχετικά με την τήρηση των ανώτατων επιτρεπτών ορίων ,όπως πάντα όταν πρόκειται για την δημόσια υγεία.
Οι γαλακτοβιομηχανίες επιβάλλεται να κάνουν συνεχείς ελέγχους για την προστασία των καταναλωτών και έχουν τη δυνατότητα να υποχρεώνουν τους προμηθευτές τους-αγελαδοτρόφους – σε ενέργειες για τη βελτιστοποίηση του προιόντος που παραδίνουν.
Οι αγελαδοτρόφοι απο τη δική τους πλευρά πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι ο αυτοέλεγχος κατά την προμήθεια των  ζωοτροφών είναι μονόδρομος και οτι η πρόληψη κοστίζει λιγώτερο απο τη θεραπεία.